Vandaag speelden we met het Symfonisch RuimteOrkest in misschien wel één van de mooiste decors: het Arboretum in Oudenbosch. Omringd door statige bomen, geurige bloemen en het gefilterde zonlicht dat als goudstof door het lover viel, was de sfeer haast sprookjesachtig te noemen. Voeg daar een onverwacht warme zomerdag aan toe, en je hebt de perfecte ingrediënten voor een onvergetelijke muzikale middag.
Het publiek had ons gelukkig ook weten te vinden. De stoelen waren goed gevuld en her en der werd zelfs op het gras genoten van de muziek – in de schaduw van een boom of gewoon met de zon op het gezicht. De ontspannen sfeer onder de muzikanten werkte aanstekelijk: er werd gelachen, ontspannen ingespeeld, en vooral met plezier gemusiceerd.
Ons programma bracht het publiek op reis langs filmische landschappen en bekende melodieën. We openden met de epische klanken van Lord of the Rings, waarin het orkest zich van zijn krachtigste kant liet horen. Daarna volgde het ontroerende en sfeervolle Angela’s Ashes, waarin de melancholie haast voelbaar door het Arboretum dwarrelde.
Met Bugler’s Holiday brachten onze trompettisten een virtuoze en vrolijke noot, die zichtbaar werd gewaardeerd met brede glimlachen in het publiek. Ook Selections from Andrew Lloyd Webber kon rekenen op herkenning en mee-neuriën – van Phantom of the Opera tot Cats, de muziek klonk als thuis. In Sinfonico Intermezzo lieten we vervolgens een ander kleurenpalet horen, warm, klassiek en met een vleugje romantiek. Tot slot sloten we af met een knaller: de iconische muziek uit Star Trek bracht de ruimte weer even terug in Oudenbosch – zoals het een RuimteOrkest betaamt.
Het was een middag vol muziek, zon en samenzijn. Geen poespas, geen andere orkesten – gewoon wij, ons publiek, en de magie van muziek in het groen.
